حسین،حسین،حسین
گرد حرم دویده ام
صفا و مروه دیده ام
هیچ کجا برای من
کرببلا نمی شود
سلسله عشق را
سلسله جنبان خداست
سلسله عشق چیست
موی حسین است و بس
تا تو شدی کشته و ما
بی سر سامان شدیم
از پی نی در به در ِ
کوه و بیا بان شدیم
زینت دوش نبی
روی زمین جای تو نیست
خار و خاشاک زمین
منزل و ماوای تو نیست
امان از دل زینب
تا نفس در سینه روز و شب بود
دم حسین و بازدم زینب بود