از زمانی که برای اولینبار میان بزرگترها شروع به مداحی کرد تا به امروز بیشتر از نیم قرن میگذرد؛ حالا تهران با نواهای او آشناست و از صدایش مشهورتر، اشعاری است که با تخلص «میثم» بارها و بارها از حنجره دیگران شنیدهایم.
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، بارها در مجالس روضه امام حسین(ع) این رباعی به گوشمان خورده و آه از دل و جانمان برخاسته است:
گرد حرم دویدهام/ صفا و مروه دیدهام
هیچ کجا برای من/ کربوبلا نمیشود
اما شاید کمتر کسی بداند سراینده این اشعار پیرغلامی از ذاکران اهلبیت(ع) و صاحب کتاب مشهور «نخل میثم» است.
او که متولد سال 1320 شمسی در محله «آلوچو» قم است، مداحی را از سنین کودکی آغاز کرده، در عنفوان جوانی به شغل نانوایی مشغول بوده و به توصیه استادانش کاسبی را رها میکند و فقط و فقط به مداحی و شاعری میچسبد.
نخستین شعرش درباره حضرت زهرا(س) بوده و همیشه این مثنوی که درباره صدیقه کبری(س) است را زمزمه میکند:
ای بهشت قرب احمد، فاطمه/ لیلةالقدر محمّد، فاطمه
ای خدا مشتاق یارب یاربت/ ای سلام انبیا بر زینبت...
تاکنون 35 مجموعه از اشعار، نوحهها و مراثى مختلفى از این ذاکر اهلبیت(ع) به چاپ رسیده که «نخلستان»، «شعلههاى نخل»، «نخل ماتم» و «آواى مجمع» از جمله آنهاست.
«غلامرضا سازگار» هنوز هم صدایی گرم و گیرا دارد و شعرهای آیینیاش تمامی ناشدنی است.